Kredyty CHF dla przedsiębiorców

Na banku, pomimo, że zawiera umowę kredytu z przedsiębiorcą a nie konsumentem, spoczywa nadal szczególny obowiązek nie tylko informacyjny, ale również lojalności wobec swoich klientów.

Banki posiadając specjalistyczna wiedzę dotyczącą transakcji walutowych były w stanie zabezpieczyć się przed ryzykiem kursowym, jednakże nie informowały swoich kredytobiorców o takim ryzyku oraz nie umożliwiały im odpowiedniego zabezpieczenia ich interesów.

Banki regularnie nadużywały swojej pozycji jako instytucji zaufania publicznego przedstawiając klientom biznesowym postanowienia umowy, których zmiana nie była możliwa.

Postanowienia umowne dotyczące rodzaju kursu stosowanego przy przeliczaniu kwoty kredytu i spłacanych rat były sprzeczne z naturą umowy kredytowej, ponieważ nie odpowiadały faktycznemu, ekonomicznemu znaczeniu transakcji walutowych między bankiem a kredytobiorcą. Stosowane przez banki kursy walutowe kupna/sprzedaży służyły wyłącznie interesom banku.

Powyższe działania w sposób rażący naruszały równowagę między korzyściami a ryzykiem ponoszonym przez każdą ze stron. Kredytobiorcy byli bowiem całkowicie niezabezpieczeni w przypadku niekorzystnych zmian kursów walut podczas gdy banki nie ponosiły żadnego ryzyka takich zmian.

Banki zawierając umowę kredytową dokonywały często czynności prawnej mającej na celu obejście ustawy – zawierały w umowie kredytu instrument finansowy nie wskazując tego wprost w umowie.
W procesie przeciwko bankowi wiemy jak wygrać.